16 Haziran 2010 Çarşamba

Serüven


Bir “nokta”dan sonra yine sana başlıyorsam eğer

Bir çift göze dalıyorsam

ellerimi hapsedip saçlarında dolaştırıyorsan

ve zamanın gerisinden

kuş dilinde sorular soruyorsan

ve ben hep bildiğimi okuyorsam yazıp çizdiğimden

hüküm giymişimdir adressizliğinden

sorarım sana ey karaya çalan!

Bir kalemin seyri dersin

nereye kadar?

Söze dökülmesi midir adresin,

Gözlerinden başlayan serüvenin

saçlarında bitmesi midir?


Hakan Karabulut